Перевод: с польского на русский

с русского на польский

ćmić fajkę

  • 1 ćmić

    глаг.
    • затемнять
    • ослепить
    • ослеплять
    • слепить
    * * *
    ćmij, ćmiony несов. 1. затемнять, заслонять;
    ćmi w oczach в глазах рябит (темнеет); 2. курить;

    \ćmić fajkę попыхивать трубкой;

    ● ząb ćmi зуб ноет
    +

    1. przyćmiewać 2. palić, kurzyć

    * * *
    ćmij, ćmiony несов.
    1) затемня́ть, заслоня́ть

    ćmi w oczach — в глаза́х ряби́т (темне́ет)

    2) кури́ть

    ćmić fajkę — попы́хивать тру́бкой

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > ćmić

  • 2 fajka

    сущ.
    • дудка
    • свирель
    • труба
    • трубка
    * * *
    faj|ka
    ♀, мн. Р. \fajkaek 1. трубка (курительная);

    ćmić (kurzyć, palić) \fajkakę курить трубку; pykać z \fajkaki попыхивать трубкой;

    2. разг. (papieros) сигарета, папироса;

    ● \fajka pokoju (przyjaźni) трубка мира

    * * *
    ж, мн Р fajek
    1) тру́бка ( курительная)

    ćmić (kurzyć, palić) fajkę — кури́ть тру́бку

    pykać z fajki — попы́хивать тру́бкой

    2) разг. ( papieros) сигаре́та, папиро́са
    - fajka przyjaźni

    Słownik polsko-rosyjski > fajka

См. также в других словарях:

  • ćmić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, ćmię, ćmi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} palić się słabo; żarzyć się, tlić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Światełko ćmiło w oddali. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ćmić — ndk VIa, ćmię, ćmisz, ćmij, ćmił 1. ćmiony «osłabiać widoczność, przyciemniać, przyćmiewać, przesłaniać» Mgła ćmi słońce. Łzy ćmią oczy. Przesądy światło ćmiące. (Mickiewicz) ◊ Ćmi w oczach «traci się możność rozróżniania przedmiotów» 2. «palić… …   Słownik języka polskiego

  • kopcić — ndk VIa, kopcićcę, kopcićcisz, kopć, kopcićcił, kopcićcony 1. «wydzielać kopeć; palić się, tlić się wydzielając kopeć; dymić» Lampa, świeca kopci. 2. pot. «palić, ćmić papierosa, fajkę itp.» kopcić się to samo, co kopcić w zn. 1 Kaganek kopcił… …   Słownik języka polskiego

  • kopcić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, kopcićcę kopcićci, kopć, kopcićcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydzielać kopeć; wskutek spalania wydzielać brudny, gryzący, nieprzyjemnie pachnący dym, zwykle szkodliwy;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»